بخشنامه ممنوعیت کشت برنج در استان فارس اجرا نشده است

به گزارش اول فارس به نقل از  ایلنا، محمدصادق حمیدیان در جلسه مفاد اجرایی شیوه‌نامه ممنوعیت و محدودیت کشت برنج که در اتاق بازرگانی فارس برگزار شد، با بیان اینکه بحران آب و خشکسالی در کشور منتج به ایجاد روش‌های محدودیتی خاصی در نقاط ویژه‌ای شده است، اظهار داشت: با توجه به حجم آب مصرفی این محصول،  محدودیت و ممنوعیت کشت برنج در ۱۴ استان اعمال می‌شود و در استان های گیلان و مازندران هم با کاهش ۲۳ درصدی همراه خواهد شد.

وی با بیان اینکه هنوز این بخشنامه اجرایی نشده روش‌های دور زدن آن تحت عنوان خشک کاری در مناطق خاص مطرح شده است، بیان کرد: این موضوع نباید محل دور زدن شیوه نامه قرار گیرد در حالی که چند نفر از نمایندگان مجلس نیز در این زمینه صحبت کرده اند.

حمیدیان با بیان اینکه متاسفانه هنوز بخش نامه ممنوعیت کشت برنج اجرا نشده، به روش دور زدن آن تحت عنوان خشکه کاری اشاره و یادآور شد: روند کشت برنج با عنوان خشکه کاری در استان دنبال شده و این درحالی است که باید به آنچه ممنوعیت دارد احترام گذاشت و به بهانه خشکه کاری نباید قانون دور زده شود.

نائب رئیس اتاق بازرگانی استان فارس با اشاره به اینکه از ۶۲۰ هزار هکتار باید به ۴۸۰ هزار هکتار کاهش پیدا کند، افزود:  این اقدام در استان‌هایی انجام می شود که مشکل کم آبی دارند و کارگروه سازگاری با کم آبی در سطح ملی به سازمان های مرتبط از جمله جهاد کشاورزی، آب منطقه ای و غیره ابلاغ کرده است.

حمیدیان ادامه داد: اینکه اراده ملی در قاطبه تولیدکنندگان ایجاد کنیم و موضوع به سمتی برود که به وضعیت حفظ و پایداری آب‌های زیرزمینی کمک کند، حائز اهمیت است.

وی با بیان اینکه انگیزه اصلی در کشت برنج را عملکرد اقتصادی واحد سطح برنج می دانیم، عنوان کرد: باید مشخص شود که در مقام مقایسه با سایر محصولاتی که کشت می‌شود، این سودآوری به چه حدی است تا بتوانیم این سودآوری را به بقیه محصولات مشابه که آب کمتری می‌خواهد، تسری دهیم.

حمیدیان با انتقاد از اینکه با دو برابر شدن قیمت محصولات کشاورزی ممنوعیت و محدودیت صادرات ایجاد می‌شود، افزود: دولت در بسیاری از موارد قیمت‌های را تا چندین برابر افزایش می‌دهد پس چرا تا قیمت گوجه و خیار و هر محصولی افزایش پیدا می‌کند نامه ممنوعیت صادراتش مطرح می شود مگر اینها چه سهم بزرگی از هزینه خواروبار را دارند.

وی اضافه کرد: اگر قیمت یکی از محصولات افزایش پیدا کند، این کشت‌ها جایگزین کشت‌های آب بر قرار می‌گیرد و سود اقتصادی آن نیز شامل حال کشاورزان می‌شود و باید نسبت به تشویق و ترغیب در حوزه کشت هم توجه ویژه داشته باشد.