به گزارش اول فارس  به نقل از تک‌تایمز، محققان دانشگاه جانز هاپکینز(Johns Hopkins) قصد دارند با ارسال یک کاوشگر به بزرگترین قمر سیاره زحل در اواسط سال ۲۰۲۵ به کشف و شناسایی بیشتر این قمر بپردازند.

این ماموریت و کاوشگر به نام “دراگون‌فلای”(Daragonfly) به معنی سنجاقک، واکنش‌های شیمیایی پیچیده‌ای که در این قمر رخ می‌دهد را مورد بررسی قرار می‌دهد و مکان‌های احتمالی قابل سکونت آن را شناسایی می‌کند.

این تیم همچنین قصد دارد تا از گرانش نسبتا کم و جو ضخیم تایتان استفاده کند تا بتواند دو کوادکوپتر را در چندین مکان آن به پرواز دربیاورد.

تایتان مثل زمین یک دنیای پوشیده از اقیانوس است. فضاپیمای کاسینی که در سال ۲۰۱۷ بازنشسته شد، در سال ۲۰۰۴ یکصد شیرجه(پرواز در مدار نزدیک) به این قمر برای نقشه‌برداری از سطح آن، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، دریاهای اتان و متان و تپه‌های شن و ماسه وسیع آن انجام داد.

اتمسفر این قمر زحل از ۹۵ درصد نیتروژن، ۵ درصد متان و مقدار کمی از ترکیبات غنی از کربن تشکیل شده است. هنگامی که این اتمسفر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، مولکول‌های متان و نیتروژن جدا شده و دوباره ترکیب می‌شوند و انواع ترکیبات آلی پیچیده را تشکیل می‌دهند که مثل آجرهایی برای ساختن حیات در این قمر است.

اگر این موضوع تایید شود، پهپاد “دراگون‌فلای” به دانشمندان فرصتی منحصر به فرد برای کشف شیمی ماقبل حیات خواهد داد.

“الیزابت زیبی” یکی از محققان اصلی این ماموریت در یک مصاحبه گفت: ماموریت ما مهم‌ترین ماموریتی است که به درک شیمی ماقبل حیات(prebiotic) کمک می‌کند. این که چه اتفاقی افتاد که شیمی به زیست‌شناسی منجر شد.

وی افزود: واضح است که ما نمی‌توانیم این موضوع را در زمین مطالعه کنیم، زیرا زیست‌شناسی در زمین از زمان تشکیل حیات تا به حال بیش از اندازه متحول و پیچیده شده است، اما تایتان در واقع مکانی است که بیشترین شباهت را به اوایل تشکیل زمین در منظومه شمسی دارد.

این تیم همچنین امیدوار است که علائم حیات فرازمینی را در تایتان جستجو کند و میزان پذیرش بالقوه حیات را در آن بررسی کند.

این ماموریت نه تنها یک مفهوم فوق‌العاده هیجان‌انگیز با پشتوانه علمی شگفت‌انگیز و قانع‌کننده است، بلکه از دیدگاه مهندسی کاملا امکان‌پذیر است.

ناسا در مورد اجرایی شدن این ماموریت تصمیم‌گیری خواهد کرد. اگر ماموریت “دراگون‌فلای” به تصویب برسد، تیم امیدوار است تا فضاپیما را تا سال ۲۰۲۵ پرتاب کند و اکتشاف تایتان را تا سال ۲۰۳۴ آغاز کند.