بار دیگر به موسم انتخابات رسیدیم و دوباره بحث چپ و راست، اصلاح طلبی و اصول‌گرایی پر رنگ‌تر از ایام دیگر خودنمایی می‌کند. براستی واقعا کدام اصلاح طلبی، کدام اصولگرایی؟ هدف از معرفی شدن به عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی چیست؟ معیار‌های انتخاب افراد به عنوان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا را چه کسانی تعیین می‌کنند؟

این روز‌ها احساس نیاز و اصرار بر گذر از وضع موجود در برخی از طیف‌های اصلاح‌طلبان مکرر به گوش می‌رسد. مطالبه‌کنندگان تحول و تغییر عمدتاً کسانی هستند که یا تحت «انقیاد سیاسی» به‌سر می‌برند یا پوستین سیاست‌ورزی را درآورده و کاپشن روشنفکری پوشیده‌اند. البته طیف سوم اصلاحات که درون قدرت و حکومت هستند و بخش‌های

رضا شریفی فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی تلگرامی با عنوان «مانیفست ‎اصلاح طلبی در ایران یا «چگونه یک اصلاح‌طلب موفق باشیم»؟» نوشت: ۱. مبدا مختصات سیاست را انتخابات فرض کنید و نظارت استصوابی را عامل تمام مشکلات کشور بدانید. ۲. در همان انتخابات دارای نظارت استصوابی شرکت کنید و هنگام ثبت نام به زمین