تشییع پیکر پزشک فوق تخصص قلب کودکان ” فرح پیرویان ” در شیراز+تصاویر

مراسم تشییع و وداع با پیکر پاک پزشک فوق تخصص قلب کودکان «دکتر فرح پیرویان» سه شنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۰ در بیمارستان نمازی شیراز با بدرقه مردم، مسئولان و کادر درمان بیمارستان برگزار شد.

به گزارش اول فارس از شیراز دکتر فرح پیرویان کازرونی ،متخصص کودکان و نوزادان و فوق تخصص قلب کودکان قلب کودکان شیراز بر اثر بیماری کرونا جان به جان سپرد.

وی از پزشکان متخصص باسابقه و خوشنام در زمینه کودکان و نوجوانان کشور بود و مطب او در خیابان ملاصدرای شیراز روزانه پذیرای دهها هموطن دردمند بودی که به امید بهبودی کودکان دردمنشان به آنجا مراجعه می کردند.

بر اساس این گزارش وی چندین هفته با این بیماری مهلک درگیر بود و چندروز پیش جان به جان آفرین تسلیم کرد.

آیین تشییع پیکر دکتر «فرح پیرویان» با حضور رییس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز،معاونین  و مدیران دانشگاه علوم پزشکی در شیراز برگزار شد.

به گزارش اول فارس شیراز، رییس دانشگاه در این آیین ضمن تسلیت درگذشت دکتر «فرح پیرویان» پزشک فوق تخصص قلب اطفال شیراز که بر اثر ابتلا به کروناویروس جان خود را از دست داد، دکتر فرح پیرویان را از شهدای راه سلامت و از پزشکان متعهد و با اخلاق دانشگاه خواند که سال های حیات خود را صرف خدمت به بیماران کرد.

رییس دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه دانشگاه تلاش دارد تا هر چه سریع تر تمام مردم فارس را در برابر کروناویروس ایمن کند، ابراز امیدواری کرد با واکسیناسیون گسترده ای که در حال انجام است، بتوانیم هر چه زودتر کروناویروس را کنترل کنیم تا روزانه شاهد داغدار شدن خانواده ها نباشیم.

زهره یوسفی، معاون فرهنگی بیمارستان کوثر بنیاد قلب فارس نیز در یادداشتی در سوگ این شهید مدافع سلامت نوشت: «با نبودن تو، پاییز امسال انگار هزار سال است نیامده… کاش می‌شد تمام هوای دنیا را در نفس‌های تو دمید؛ شاید برگردی! حتی مرگ هم شرمنده خواهد بود که چرا و چگونه کووید سیاه نفس‌های پر متانت و انسانیت تو را از ما گرفت و حالا از دید ما دنیایی از کادر درمان رفته است که جایگزینی ندارد و دریغ و افسوس که وجدان و صداقت و مسئولیت‌پذیری و انسانیت و مهارت چنین پزشکی حاذق که سال‌های عمرش را در راه خدمت به مردم و کودکان بی‌نفس و حفره‌های خالی از قلب گذراند و برای آنها و خانواده‌هایشان آرامش بود و شانه‌های اطمینان، حالا دیگر نیست…

قلب‌هایی که به تپش انداختی، برای تو لالایی می‌خوانند…»