انواع چراغ خودرو ؛ در شرایط مختلف از کدام چراغ خودرو استفاده کنیم؟

چراغ های جلوی خودرو

چراغ بزرگ جلو

مهم‌ترین جنبه استفاده از سیستم روشنایی خودرو در قسمت جلوی آن به دلیل قرارگیری چراغ بزرگ جلو است. طراحی چراغ‌های بزرگ جلو استاندارد خاصی ندارد و متناسب با شکل اتومبیل شما طراحی می‌شود. به این منظور هر کمپانی برای خود طراحی منحصربه‌فردی در نظر گرفته است. اما در نهایت سعی بر این است که طراحی خوبی برای این چراغ‌ها به وجود آید زیرا اولین مواجهه هر کسی با خودرو از ناحیه جلوی ماشین است که تمرکز را به سمت چراغ جلوی بزرگ می‌برد.

اگر چراغ بزرگ خودرو طراحی بدی داشته باشد می‌تواند توی ذوق ماشین بازان بزند. این چراغ از دو قسمت اصلی تشکیل می‌شوند که قسمت اولیه آن کاسه چراغ است که به شکل کره طراحی می‌شود. چراغ در قسمت مرکزی این کاسه طراحی می‌شود و با استفاده از یک فنر یا حلقه نگهدارنده پلاستیکی در جای خود محکم می‌شود. بخش دوم هم شامل بلوری و عدسی چراغ است که روی کاسه چراغ قرارگرفته تا گردوخاک وارد کاسه چراغ نشود.

چراغ های روشنایی روز

این چراغ ها را نباید با نور پایین اشتباه بگیرید. چراغ های روشنایی روز یا Daylight به گونه ای طراحی شدند که خودروی شما برای سایر رانندگان بیشتر در معرض دید قرار بگیرد. این چراغ ها هم در جلوی خودرو و هم در پشت آن قرار گرفته اند که می توانند با روشن شدن موتور به صورت اتوماتیک روشن شوند. قوانین استفاده از چراغ های روشنایی روز در مکان های مختلف متغیر است؛ اما به طور کلی خودروهای جدید برای برآورده کردن الزامات و قوانین مکان های مختلف ساخته می شوند.

چراغ های نور پایین در جلوی خودرو

برخلاف چراغ های نور بالا که نور کاملی را پخش می کنند، چراغ های نور پایین به اندازه کافی نور می دهند تا بدون تابش اذیت کننده نور برای رانندگانی که از مقابل می آیند، مسیر را بهتر جهت یابی کنید. نور کم به خصوص برای رانندگی در شب ضروری است؛ علاوه بر این در شرایط آب و هوایی نامساعد مثل باران، برف و مه یا درست بعد از طلوع خورشید و قبل از غروب خورشید نیز می توانید برای ایمنی بیشتر از چراغ های نور پایین استفاده کنید. دلیل استفاده از این چراغ ها در شرایط گفته شده این است که رانندگان وسایل نقلیه دیگر دشوارتر می توانند متوجه خودروی شما شوند.

چراغ های نور بالا در جلوی خودرو

این چراغ ها کاربردی مشابه چراغ های نور پایین دارند؛ یعنی باعث می شوند که راننده در تاریکی جاده را با ایمنی بیشتری جهت یابی کند. علاوه بر این چراغ های نور بالا به رانندگان دیگر سیگنالی از حضور شما و فاصله با آنها را می دهند. چراغ های نور بالا یک پرتوی نور توزیع شده و متمرکز با تابش نور خیره کننده دارند. به همین دلیل فقط زمانی باید از آنها استفاده کنید که هیچ خودرویی در جهت مقابل شما مشاهده نشود یا حداقل ۱۵۰ متر از ترافیک دور باشید و برای دیدن جاده به نور بیشتری نیاز داشته باشید.

در شرایط خاص حتما باید نور بالای خودرو را خاموش کرد تا خطر آزار رانندگان مقابل یا منحرف شدن آنها از جاده پیش نیاید. این شرایط شامل زمان هایی است که خودرویی به شما نزدیک می شود؛ حتی اگه در طرف مقابل بزرگراه باشد. در مه، انعکاس نور بالا می تواند دید را سخت کند و در پیچ ها و روی ارتفاعات و تقاطع ها نیز هیچ راهی برای تشخیص این که ماشین دیگری به سمت شما می آید یا نه وجود ندارد؛ پس بهتر است در این شرایط خودتان نور بالا را خاموش کرده و از نور پایین چراغ جلوی خودرو استفاده کنید.

چراغ های مه شکن

چراغ های مه شکن با شکل منحصر به فرد و پرتوهای عریض خود معمولا در قسمت جلویی خودرو و نزدیک به سپر ماشین قرار داده می شوند. پرتوهای نوری این چراغ ها از مه عبور کرده و سطح جاده را روشن می کند؛ در حالی که از بازتاب نور خیره کننده به راننده مقابل جلوگیری می شود. خودروها علاوه بر چراغ های مه شکن جلو، حداقل یک چراغ مه شکن هم در عقب خود دارند تا رانندگان دیگر متوجه حضور خودرو شوند. از آنجایی که چراغ های مه شکن آنقدر قوی هستند که می توانند حواس رانندگان دیگر را پرت کنند، بهتر است از آنها فقط در زمان مه یا برف (نه در زمان باران) استفاده کنید؛ آن هم به شرطی که چراغ های معمولی جلوی خودرو برای روشن کردن جاده بی تاثیر شده باشند.

چراغ های عقب

چراغ های عقب خودرو، چراغ های قرمز رنگی هستند که در عقب خودرو قرار گرفته اند و هر زمان که چراغ های جلوی خودرو را روشن کنید، این چراغ ها نیز به صورت اتوماتیک روشن می شوند. این چراغ ها به رانندگانی که پشت شما قرار دارند نشان می دهند که چقدر با آنها فاصله دارید تا ایمنی را رعایت کنند.

چراغ های راهنما

چراغ راهنما به چراغ‌هایی گفته می‌شود که در گوشه چپ، راست، جلو و عقب خودرو کار گذاشته‌ شده‌اند. هنگامی که قرار است اتومبیل در مسیر خود تغییر جهت ‌دهد، از این چراغ‌ها استفاده می‌شود تا اتومبیل‌های پشت سر بتوانند از تغییر جهت خودرو مطلع شوند. همچنین هنگامی که خطری مانند عبور حیوانات یا تصادفات و هر موارد دیگری مشاهده می‌کنید با روشن کردن فلاشر یا چراغ راهنما به خودرو پشت سر علامت می‌دهید.

به طور معمول در مواقع بارندگی و مه از این چراغ استفاده می‌شود تا دیده رانندگان عقب نسبت به خودرو بهتر باشد. نوری که چراغ‌های چشمک زن از خود ساطع می‌کنند به رنگ زرد است. اگر هم چراغ بی رنگ باشد معمولاً از حباب زرد رنگ یا یک طلق زرد رنگ استفاده می‌شود. طراحی این چراغ‌ها می‌تواند به صورت یکپارچه و مستقل از چراغ‌های دیگر باشد و همه چیز بستگی به نحوه طراحی خودرو دارد.

در خودروهایی که جدیدتر هستند، چراغ‌های راهنمای شیک‌تر و مدرن‌تری در اطراف اتومبیل دیده می‌شود. به طور معمول این چراغ‌ها روی آینه‌های و بغل‌گیرها نیز طراحی‌شده‌اند. به صورتی که اگر خودرو قصد پیچیدن به سمت راست یا چپ را داشته باشد تشخیص آن برای رانندگان پشت سر بسیار راحت خواهد بود.

چراغ های ترمز

چراغ های ترمز به رانندگان دیگر نشان می دهند که شما سرعت خود را کم کرده اید یا ایستاده اید. این چراغ ها فقط زمانی که پای خود را روی پدال ترمز فشار می دهید، روشن می شوند. پس نیازی به فکر کردن برای استفاده از آنها ندارید!

بدون شک یکی از حیاتی‌ترین و مهم‌ترین چراغ‌های خودرو چراغ‌های ترمز هستند. به طوری که اگر پلیس خودرو شما را متوقف کند و بفهمد که چراغ ترمز خودرو مشکلی دارد حتماً برخورد تندی با شما خواهد کرد. هنگامی که در سرعت‌های مختلف و با فاصله‌های مختلف نسبت به خودروهای دیگر در حال حرکت هستید تنها راه فهمیدن اینکه ماشین جلویی چه رفتاری دارد استفاده از چراغ ترمز است. در غیر این صورت اگر ماشین جلو ترمز کند شما متوجه نمی‌شوید و با همان سرعت به ماشین جلویی برخورد می‌کنید‌.

این چراغ‌ها از لحظه اقدام به ترمز تا پایان روشن می‌مانند. چراغ ترمز در قسمت عقبی خودرو قرار داده می‌شوند و تعداد آن یک یا دو عدد است. عدسی به کار رفته در این چراغ قرمز رنگ بوده و اگر هم طرح بی رنگ داشته باشند باید لامپ آن قرمز رنگ باشد تا بتواند نور رنگ قرمز به خود بگیرد. نکته دیگری که لازم است بدانید این است که در ماشین‌های جدید چراغ سومی به چراغ‌های ترمز اضافه شده که در پایین شیشه عقب خودرو قرار می‌گیرد. در همین جهت دید خودروهای عقب نسبت به خودروی جلو بیشتر خواهد بود و این می‌تواند به اهمیت سرنشینان خودرو کمک کند.

چراغ های خطر

چراغ های راهنما به عنوان چراع خطر یا چراغ فلاشر نیز شناخته می شوند. زمانی که چراغ خطر را روشن می کنید شروع به چشمک یا فلاش زدن می کند تا به سایر رانندگان درباره یک مشکل هشدار دهد. به عنوان مثال برای هشدار دادن به رانندگان دیگر در رابطه با یک خطر در جاده پیش رو زمانی که توقف کرده اید یا یک مانع که باعث خرابی موقت جاده شده از چراغ فلاشر استفاده می شود. زمانی که به صورت موقت در جایی پارک کرده اید نباید از این چراغ ها استفاده کنید.

شرکت‌های تولیدکننده خودرو برای طراحی سیستم روشنایی خودرو چراغ‌های دیگری به نام چراغ خطر نیز در نظر گرفتند. از چراغ‌های خطر به طور معمول در شرایط خاص مانند بارندگی، تاریکی، مه، نور کم، تغییر در حالت حرکت خودرو و… استفاده می‌شود. استفاده از این چراغ به دیگر رانندگان این پیام را منتقل می‌کند که این خودرو در موقعیت خطر قرار دارد.

این چراغ‌ها روی بدنه و قسمت عقبی خودرو نصب می‌شوند و معمولاً نصب آن‌ها به این گونه است که در هر سمت اتومبیل یکی از آن‌ها را مشاهده می‌کنیم. برخی از این چراغ‌ها دارای کاسه چراغ مستقل و برخی دیگر با چراغ ترمز یک جا واقع‌شده‌اند. در واقع این کاملاً بستگی به مدل و شرکت سازنده خودرو دارد. نوری که در ساخت چراغ خطر به کار می‌رود قرمز رنگ است که نشانه‌ای از علامت خطر را به همراه دارد.

چراغ‌های دنده عقب

هنگامی که قصد دارید دنده عقب بروید باید مقداری روشنایی داشته باشید تا هم بتوانید سطح زمین را ببینید و هم دیگران متوجه دنده گرفتن شما شوند. حتی اگر خودروی شما دوربین دنده عقب هم داشته باشد باز هم نیاز است که این چراغ‌ها در خودرو نصب شوند تا تصویر بهتری به خصوص در شب بگیرید. طلق و عدسی عینک چراغ‌های دنده عقب برجستگی‌هایی دارند تا نور تولیدشده را به راحتی پخش و فضای بیشتری را روشن کنند.

چراغ های داخلی خودرو

چراغ های داخلی خودرو که به عنوان چراغ رانندگی هم شناخته می شوند برای بررسی نقشه و مسیرها یا یافتن چیزی در تاریکی داخل ماشین مفید هستند. در زمان رانندگی نباید از این چراغ ها استفاده کنید؛ چرا که می توانند حواس راننده ها را پرت کنند.

چراغ راهنما

چراغ راهنما به چراغ‌هایی گفته می‌شود که در گوشه چپ، راست، جلو و عقب خودرو کار گذاشته‌ شده‌اند. هنگامی که قرار است اتومبیل در مسیر خود تغییر جهت ‌دهد، از این چراغ‌ها استفاده می‌شود تا اتومبیل‌های پشت سر بتوانند از تغییر جهت خودرو مطلع شوند. همچنین هنگامی که خطری مانند عبور حیوانات یا تصادفات و هر موارد دیگری مشاهده می‌کنید با روشن کردن فلاشر یا چراغ راهنما به خودرو پشت سر علامت می‌دهید.

به طور معمول در مواقع بارندگی و مه از این چراغ استفاده می‌شود تا دیده رانندگان عقب نسبت به خودرو بهتر باشد. نوری که چراغ‌های چشمک زن از خود ساطع می‌کنند به رنگ زرد است. اگر هم چراغ بی رنگ باشد معمولاً از حباب زرد رنگ یا یک طلق زرد رنگ استفاده می‌شود. طراحی این چراغ‌ها می‌تواند به صورت یکپارچه و مستقل از چراغ‌های دیگر باشد و همه چیز بستگی به نحوه طراحی خودرو دارد.

در خودروهایی که جدیدتر هستند، چراغ‌های راهنمای شیک‌تر و مدرن‌تری در اطراف اتومبیل دیده می‌شود. به طور معمول این چراغ‌ها روی آینه‌های و بغل‌گیرها نیز طراحی‌شده‌اند. به صورتی که اگر خودرو قصد پیچیدن به سمت راست یا چپ را داشته باشد تشخیص آن برای رانندگان پشت سر بسیار راحت خواهد بود.

چراغ سقف خودرو

چراغ‌های سقف خودرو درون کابین اتاق خودرو قرار داده‌شده‌اند و برای نوردهی، استفاده سرنشینان خودرو، چک کردن مسیر نقشه توسط راننده و همچنین کمک به جابجایی چیزی و انجام دادن کاری در تاریکی به کار گرفته می‌شوند. نکته‌ای که باید به یاد داشته باشید این است که استفاده از چراغ‌های داخل خودرو به مدت طولانی باید اجتناب کرد.

چراغ‌های دیتایم

چراغ دیتایم چراغی است که برای مطلع کردن عابران پیاده و دیگر خودروها در روشنایی روز مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این چراغ‌ها بخصوص در شهرهای شمالی کشور که آب‌وهوای مه آلودی دارند و یا شهرهای جنوبی که دچار ریزگردها هستند می‌تواند بسیار کاربردی‌تر باشد. زیرا باعث افزایش ایمنی سرنشینان خودرو و راننده می‌شود.

علاوه بر نکته‌های ذکر شده، این چراغ باعث اسپرت شدن خودرو و زیبایی بخشیدن به آن می‌شود و ظاهری جدید و متفاوت را برای خودروی شما به ارمغان می‌آورد. چراغ‌های دیتایم معمولا از نوع زنون هستند تا بتوانند با نور زیاد توجه عابران و رانندگان دیگر را به خود جلب کنند.

از کدام چراغ ها در ساعات مختلف روز استفاده کنیم؟!

در طول روز

دید در روز، زمانی که شرایط آب و هوایی مساعد است مشکلی ندارد و این یعنی در این شرایط نیازی به استفاده از چراغ های اضافی نخواهید داشت. با این حال بسیاری از خودروهای جدید و مدرن از چراغ های روشنایی در روز استفاده می کنند تا دید برای سایر رانندگان جاده را بهبود دهند.

درست بعد از طلوع یا درست قبل از غروب خورشید

از آنجایی که دید انسان درست بعد از طلوع آفتاب یا پیش از غروب خورشید کاهش می یابد، بهتر است از چراغ هایی با نور کم در این شرایط استفاده کنید؛ یعنی چراغ های نور پایین.

در طول شب

واضح است که رانندگی در شب دشوارتر بوده و نیاز به تمرکز بیشتری نسبت به رانندگی در طول روز دارد. به همین دلیل مهم است که برای بهبود دید خود در طول شب، نیاز رانندگان دیگر را نیز در نظر داشته باشید. به عبارت دیگر زمانی که اتومبیل هایی در اطراف شما قرار دارند از چراغ های نور بالا استفاده نکنید و هنگامی از این چراغ ها استفاده کنید که حداقل ۱۵۰ متر از خودروهای دیگر فاصله دارید.

از کدام چراغ در مه استفاده کنیم؟

رانندگی در مه کمی به عادت کردن نیاز دارد. برای بالا بردن ایمنی و دید بیشتر در این شرایط بهتر است که از چراغ های مه شکن استفاده کنید. علاوه بر این حواستان باشد که فاصله خود را با سایر خودروها در نظر بگیرید و از لبه سمت راست جاده به عنوان راهنمای حرکت استفاده کنید تا نسبت به تمایل طبیعی حرکت به وسط جاده که می تواند دردسرساز شود، جلوگیری کنید.

در زمان بارندگی از کدام چراغ استفاده کنیم؟

برای استفاده از چراغ های خودرو در زمان بارندگی باید به شدت بارندگی توجه داشته باشید. اگر می توانید بیش ۱۰۰ متر جلوتر از اتومبیل خودتان را ببینید، توصیه می شود چراغ های جلو را روشن بگذارید؛ اما این موضوع اجباری نیست. با این حال اگر نمی توانید بیشتر از ۱۰۰ متری خود را ببینید باید از چراغ های جلو استفاده کنید تا سایر رانندگان نیز متوجه حضور شما شوند. اگر دید خیلی کم شود می توانید از چراغ های مه شکن هم استفاده کنید؛ اما به محض بهبود دید آنها را خاموش کنید تا برای رانندگان مقابل خطرساز نشود.