روزبه کردونی گفت: جمعیت زیر خط فقر مطلق کل ما دو برابر شده بود، اما آمار جداگانهای که از فقر افراد دارای پوشش بیمهای اجتماعی و شاغل به دست آمد، نشان میداد که جمعیت افراد زیر خط فقر مطلق شاغلین ۵ برابر شده است. یعنی اگر ما قبلا با فقر افراد بیکار مواجه بودیم، اکنون
اگر رسانه ها مستقل باشند، صدای فقرا شنیده می شود، بنابراین از این طریق نابرابری می تواند کاهش پیدا بکند. آزادی که باشد، فساد هم کاهش می یابد. خبرآنلاین: دکتر احمد میدری، استاد دانشگاه، با توجه به کتاب “تاریخ مختصر برابری” اثر “توماس پیکتی”، این سوال را مطرح می کند که چرا در جامعه نابرابری
بحث درباره فقر و شادی، دشوار است زیرا نه تنها فقرا، با رنجها و دشواریهای زیادی در زندگی خود درگیرند، بلکه همه آنها که به مطالعه فقر پرداختهاند یا همه کسانی که برای تولید بازنمایی از زندگی فقرا در غالب فیلم، رمان، داستان یاگزارش تلاش کردهاند، تصویر زندگی فقیرانه را معمولا تصویری تراژیک، انباشته از
تا بحال برایتان پیش آمده است که از فرط بیپولی دست به خریدهای کم اولویت بزنید چون توان خرید اولویتهای بزرگتر را ندارید؟ مثلا چون توان خرید مسکن ندارید، اتومبیل گرانقیمت بخرید و یا چون توان خرید اتومبیل مورد علاقهتان را ندارید به جای آن یک گوشی همراه گرانقیمت بخرید؟ اگر جوابتان به این پرسش
شهرآرا : شاخ درآر و بسیار عجیب. اگر این گزارش را غیر از یک نشریه معتبر اقتصادی در سطح جهان، نهاد دیگری منتشر میکرد احتمالا کسی توجهش جلب نمیشد. «فوربس» گزارش داده اگر تحریم و کرونا عدهای را در ایران زمین گیر کرده و حتی به خاک سیاه نشانده، برای برخیها نان وآب داشته و آنها را میلیونر کرده
یک تحلیلگر اقتصادی در یادداشتی در تحلیل اصلاح قیمت بنزین با توجه به شرایط اقتصادی کشور، با بیان اینکه تداوم سیاستهای اقتصادی موجود سبب افت تدریجی و پیوسته رفاه مردم ایران میشود، نوشت: اگر نمیخواهیم به این مرگ تدریجی تن بدهیم، باید به جراحی تن بدهیم. روشن است که جراحی، درد و خونریزی دارد اما
در سالهای اخیر به نظرم بازار ساخت و تولید فیلمهای مستند داغ شده است؛ مستندهایی که اغلب از فیلمهای سینمایی این روزگار، حرفهایتر و عمیقتر و تأثیرگذارتر شدهاند. در این تب و تاب سیاسی و هجوم خبرهای بینالمللی، روز دوشنبۀ هفتۀ جاری فرصتی دست داد تا در سالن موزۀ سینما در باغ فردوس به تماشای
گر در زمان مشروطیت قدرت خرید مردم ایران به گونهای بوده که مثلاً دختر دهقان قبای نو نداشته و یا پسر همان کارگر کفش نو نداشته امروز هم هستند خانوادههایی که قدرت خرید لباس نو، کفش نو، شیرینی و آجیل و امثالهم ندارند و با سیلی روی خود را سرخ نگه میدارند