در حالی که بیشتر مدیران و مسولان فرهنگی حتی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درک درستی از شعار گردشگری ندارند و بیشتر برای سرگرمی رسانه ها و باری به هرجهت، سخنانی بیان می کنند، بنای باستانی و بسیار ارزشمند نامدار به «تختِ گُوهر» که یادگاری از دورۀ هخامنشیان است، روزگار غم باری

یادمان تاریخی – فرهنگی نامدار به «قدمگاه چاشتخوار»، یادگاری باستانی است در سرزمین پارس که هم چنان ناشناخته و رازآلود مانده و نیازمند پژوهش های باستان شناختی است تا بتوان کاربری و دورۀ تاریخی آن، روشن ساخت. به گزارش اول فارس به نقل از سیاوُش آریا پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی، راهنمای گردشگری ،کُنشگر میراث فرهنگی،

پایه ستونی دو هزار و اَندی ساله در یکی از دشت های شهر نورآبادِ مَمَسنی، سال های سال است به حال خود رها شده و در تیررَس سودجویان اَموال تاریخی و فرهنگی قرار گرفته و به تازگی نیز، تابلو معرفی یکی از یادمان های پیرامونی آن از سوی سوداگران فرومایه بُریده و رُبوده شده است

تاراج گران اَموال تاریخی و فرهنگی به بهانه های پوچ و خیال اَنگیز یافتن گنج که هیچ وجود خارجی ندارد و در نبود نظارت و حفاظت مسولان میراث فرهنگی به شهر باستانی دارابگِرد یورش بُرده و با کَند و کاوهای غیرمجاز بی شمار خود، گودال های بزرگی را در جای جای عرصۀ آن پدید آورده

جشن مهرگان شامگاه ۱۰ مهر از سوی انجمن زرتشتیان شیراز برگزار شد.مهرگان» پس از نوروز بزرگترین جشن ایرانیان باستان بوده‌است. بر اساس تقویم باستانی این جشن از روز ۱۰ مهرماه آغاز و در روز ۱۵ مهرماه پایان می‌یابد.مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد