سر آخر برگزارکنندگان کوتاه می‌آیند و میکروفن را به این مرد معتاد می‌رسانند و او با نوحه خوانی غم انگیز و زیبای خود حاضران در هیئت بهمئی‌های اسلام آباد بهبهان را شگفت زده می‌کند. آن‌ها سپس دوربین‌های خود را به کار می‌گیرند تا نوای او را ثبت و ضبط کنند. خواندن او ادامه پیدا می‌کند

این نوحه که در دوره قاجار ضبط شده به «نوحه جبرییل» مشهور است؛ با شعری منسوب به ناصرالدین شاه قاجار و خواننده‌ای ناشناس.